kaçacağım
bi sabah uyandığınızda sol yanınızda bi ağırlık hissedersiniz. Nefes almakta zorlandığınızı, aldığınız nefesin size yetmediğini. tüm duvarların üstünüze geldiğini dışarı çıktığınızda ise insanların arasında kaybolduğunuzu fark edersiniz. hiçbir yere ait değilmişsiniz gibi ama yinede oradan ayrılamama hissi.. bir şey var
buraya beni tutan ama ne sorusu beyninizi yer bitirirken gitsem nereye gidebilirim kime gidebilirim. kim acımı dindirir kim beni anlar kim benim sessiz çığlıklarımı duyar. kimse! Senden başka kimse seni duyamaz anlayamaz senin ilacın sende senin dermanın sende çünkü kim ne derse desin sen aklından kalbinden geçeni yapmaya devam edersin. gittiğin yerler bi kaçış olmaz kimden kaçıyorsun yaşadıklarından mı çevrendeki insanlardan mı yoksa kendinden mi? kime gideceksin kim anlayacak seni senden başka. içinde ki o ağırlığı kim kaldıracak yerinden birileri bir şey desin ve o his yok olsun istiyorsun ama sen buna izin vermedikçe kim yardım edebilecek sana. dışarı çık nefes al tüm havayı içine çekmeye çalış. Ne kadar nefes alabildin ne kadar yaşadığını hissede bildin? sahile gidip tanımadığın birine bir şeyleri anlatsan belki kurtulursun? peki neyi anlatacaksın ne kadar doğruları anlatacaksın? kendine bile itiraf edemediğin duyguları tanımadığın birine açabilecek misin? gün yitip gittiğinde gece başını yastığa koyduğunda düşünmekten uyuyamazsın uykuların kaçar gözlerin dolar. göklere haykırmak istersin bir çıkar yol dilersin. yıldızları süpürürsün gökyüzünden. onlarda yalnız bırakır seni. şarkılarda bulmak istersin kendini. şarkılar sanki yaralarını sarcakmış gibi. sonra fark edersin şarkılar yaraları saramaz aksine yaralarını deler geçer. içindeki boşluğun sevgi eksikliği olduğunu fark edersin. tutunacak dal ararsın. Kim olduğu önemli değil birine tutunup seni o boşluktan alıp çıkarmasını. birilerine gidersin oldu sanırsın sonra bir bakmışsın olmamış. senin hevesin yine kursağında kalmış. artık hevesin kursağında kala kala nefes alacak yerin kalmaz. Birini istersin senin yok oluşunu fark edip seni sevsin seni sarsın istersin. her gördüğüne koşmaktan kalbin yorulur artık. kaybolmuşsundur artık işin garibi ise bulunmak istemezsin.
buraya beni tutan ama ne sorusu beyninizi yer bitirirken gitsem nereye gidebilirim kime gidebilirim. kim acımı dindirir kim beni anlar kim benim sessiz çığlıklarımı duyar. kimse! Senden başka kimse seni duyamaz anlayamaz senin ilacın sende senin dermanın sende çünkü kim ne derse desin sen aklından kalbinden geçeni yapmaya devam edersin. gittiğin yerler bi kaçış olmaz kimden kaçıyorsun yaşadıklarından mı çevrendeki insanlardan mı yoksa kendinden mi? kime gideceksin kim anlayacak seni senden başka. içinde ki o ağırlığı kim kaldıracak yerinden birileri bir şey desin ve o his yok olsun istiyorsun ama sen buna izin vermedikçe kim yardım edebilecek sana. dışarı çık nefes al tüm havayı içine çekmeye çalış. Ne kadar nefes alabildin ne kadar yaşadığını hissede bildin? sahile gidip tanımadığın birine bir şeyleri anlatsan belki kurtulursun? peki neyi anlatacaksın ne kadar doğruları anlatacaksın? kendine bile itiraf edemediğin duyguları tanımadığın birine açabilecek misin? gün yitip gittiğinde gece başını yastığa koyduğunda düşünmekten uyuyamazsın uykuların kaçar gözlerin dolar. göklere haykırmak istersin bir çıkar yol dilersin. yıldızları süpürürsün gökyüzünden. onlarda yalnız bırakır seni. şarkılarda bulmak istersin kendini. şarkılar sanki yaralarını sarcakmış gibi. sonra fark edersin şarkılar yaraları saramaz aksine yaralarını deler geçer. içindeki boşluğun sevgi eksikliği olduğunu fark edersin. tutunacak dal ararsın. Kim olduğu önemli değil birine tutunup seni o boşluktan alıp çıkarmasını. birilerine gidersin oldu sanırsın sonra bir bakmışsın olmamış. senin hevesin yine kursağında kalmış. artık hevesin kursağında kala kala nefes alacak yerin kalmaz. Birini istersin senin yok oluşunu fark edip seni sevsin seni sarsın istersin. her gördüğüne koşmaktan kalbin yorulur artık. kaybolmuşsundur artık işin garibi ise bulunmak istemezsin.
Yorumlar
Yorum Gönder