şiirimsi hayatın peşinden koşan acemi şair

3 yıldır yalnızlığa premium üyelik aldım galiba. Bir şansım gülmedi ya la bu gönül mevzularında. hayır anlamıyorum ki sorun bende mi yoksa gelen sapıklarda mı. artık sevmeyi unuttum. birini nasıl sevebilirim diye düşünür mü insan düşünüyor işte. kara bahtım kör talihim bana ileri ki zamanlar için bir sürpriz mi hazırlıyor acaba diye kendimi avutur oldum. kime elimi atsam çocuk bir anda best of model oluyo sanki. hayır yani kardeşim zaten zar zor bulmuşum az bırakın da bende bir mutlu oluyum. sanki adam kalmadı benimkinin üstüne atlıyorsunuz. işin en ironik tarafı da ben bu kadar bahtsızken kankamın şans abidesi oluşu. e be vicdansız hani kankaydık bana da az versene şu şansından. güya bana çocuk ayarlıcak. yalan değil çocuktan deli gibi hoşlandım masmavi gözler kocaman kırmızı dudaklar falan şerefsiz kız doğacakmışda son anda vazgeçmiş gibi. sevgili kankam elinden geleni yapıp bize buluşma ayarlıyor ama bilin bakalım ne oluyor. çocuk benim yanımda kızlardan bahsediyor. tabi ben vefat b

her yeni sabaha gözünü açtığın anda aklına ne gelir insanın? her gün hayatının aşkını aramaktan yorulmaz mı insan? bir durup dinlenmek bi sahil kenarında derin bir nefes almak istemez mi yürek? belkide sen hayatının aşkını sürekli ararken yanı başında duran aşkı göremiyorsan? gördüğün zamansa her şey için çok geç olursa?  insan bir şeylerin peşini bıraktığı zaman o peşinden koşup bitap düştüğün şey sana gelir? bu bir murphy yasasıdır. bir şeyi beklemekten vazgeçtiğinde gelir her zaman o şey ama o geldiğinde sen çok yorgun olursan? kendi ellerinle onu itmek zorunda kalırsın çünkü artık takatin kalmamıştır bir şeylere... yürekte ki yangın kül olmuştur artık. ama unutulan bir sey var küle üflediğinde tekrar alev almaz.  boş heveslere yanlış insanlara doğru zamanda değer vermeye çalışmaktan vazgeçin artık. çünkü doğru zamanını yitirdiğinde yanlış zamanda doğru insana verecek bir seyin kalmıyor. tekrardan üzülen kim oluyor? tekrardan hayattan bezen hayata suçu yükleyen kim oluyor. oysa