Kayıtlar

kendini bul

hayat sana ummadığın bir anda yol ayrımları çıkarır karşına! önün koca bir araf bir çöl bir serap.. hayatın senin için hangi yolda ne planladığını bilmeden savrulup gitmek.bişeylere tutunma çabası.. tutunduklarını kaybetmemek içinse dişine tırnağına takıp çalışmak zorunda kalmak.. herkesin tutturduğu tutturacağı bir yolu elbet var ama o yola varana kadar kaybedilenler kazanılanlar yanlış yollarda kendini kaybedip en sonunda yine eski yolun en başına dönmek! ne için bu çaba kim için kimler için bırakın akıp gitsin avuçlarınızdan kumlar bırakın dönsün arkasını dost bildiklerin kaç yazar. sen yolundan eminsen kim takar kaybedilenleri yolun sonunda hazine seni bekledikçe. kimseye ihtiyacı olmamalı insanların asıl güç asıl hazine sensin. sen kendin olmadıkça doğru yolu nasıl bulursun. o yolu bulsan bile sen kendine inanmadıkca her kelime her harf seni pes ettirir. unutma asıl ateş senin içinde insanların ne dediği umrunda olmasın.. eğer içinde ki ateşi bulursan kimse söndüremez seni... gide

umut ışıkları

yüzümü baharlara bürümüştüm içimi kara kışlar sarmıştı  sol yanım buzlar içine kalmıştı dudaklarımda ılık bir esinti bir uçurum kenarında  sallanırken umutlar avucunun içinde buldum huzuru ruhumda çiçek filizleri  sen bana güldün sevgili  içimin en güzel yanı uyandı bir bebek ilk nefesle buluştu bir çocuk elma şekerine kavuştu sen güldün ya sevgili en muazzam hayaller bende başladı katran karası bulatlar senle kapandı

karasızlık zor zanaat

eveeet yine geldik bi dert bi tasa bi kararsızlıklar falan harbine daha. bir insanın hiç mi hayatı problemsiz olmaz lan. attığı her adım olay mı olur insanın hep mi yüreği sıkışır ya da hep mi yürek en darbe aldığının peşinden koşar aşk diye. uzaktan seyretmek uzaktan kokusunu duymak ayrı bi acı verirken ulaşamadığını avucun da bulduğunda ki pişmanlık neden? zamanında aldığın darbe yetmedi mi be yürek tekrar tekrar güvenme isteğin yine diğerleri gibi boş çıktığında yürekteki yangını kim söndürecek. tekrar aynı darbeyi almaya hazır mısın? içindeki  duygunun ne olduğunu bilmemek? için senin için lan yürek senin yüreğin nasıl bilmezsin ne hissettiğini? kalbin bu kadar mı yok oldu? bu kadar mı hissizleştin? peki sana bu kadar güven vermeyen adamın peşinden koşmak neden ? tekrar bataklığa batmak için mi? seni o bataklığa atan zaten zamanında o adam değil miydi? seni nefessiz bırakan seni çaresiz bırakan seni kimsesiz bırakan? insan değişir mi be yürek? ne demiş atalarımız insan 7 sinde neys

yalnızlığa premium aldık be abi

3 yıldır yalnızlığa premium üyelik aldım galiba. Bir şansım gülmedi ya la bu gönül mevzularında. hayır anlamıyorum ki sorun bende mi yoksa gelen sapıklarda mı. artık sevmeyi unuttum. birini nasıl sevebilirim diye düşünür mü insan düşünüyor işte. kara bahtım kör talihim bana ileri ki zamanlar için bir sürpriz mi hazırlıyor acaba diye kendimi avutur oldum. kime elimi atsam çocuk bir anda best of model oluyo sanki. hayır yani kardeşim zaten zar zor bulmuşum az bırakın da bende bir mutlu oluyum. sanki adam kalmadı benimkinin üstüne atlıyorsunuz. işin en ironik tarafı da ben bu kadar bahtsızken kankamın şans abidesi oluşu. e be vicdansız hani kankaydık bana da az versene şu şansından. güya bana çocuk ayarlıcak. yalan değil çocuktan deli gibi hoşlandım masmavi gözler kocaman kırmızı dudaklar falan şerefsiz kız doğacakmışda son anda vazgeçmiş gibi. sevgili kankam elinden geleni yapıp bize buluşma ayarlıyor ama bilin bakalım ne oluyor. çocuk benim yanımda kızlardan bahsediyor. tabi ben vefat b

nefes alma vakti

her yeni sabaha gözünü açtığın anda aklına ne gelir insanın? her gün hayatının aşkını aramaktan yorulmaz mı insan? bir durup dinlenmek bi sahil kenarında derin bir nefes almak istemez mi yürek? belkide sen hayatının aşkını sürekli ararken yanı başında duran aşkı göremiyorsan? gördüğün zamansa her şey için çok geç olursa?  insan bir şeylerin peşini bıraktığı zaman o peşinden koşup bitap düştüğün şey sana gelir? bu bir murphy yasasıdır. bir şeyi beklemekten vazgeçtiğinde gelir her zaman o şey ama o geldiğinde sen çok yorgun olursan? kendi ellerinle onu itmek zorunda kalırsın çünkü artık takatin kalmamıştır bir şeylere... yürekte ki yangın kül olmuştur artık. ama unutulan bir sey var küle üflediğinde tekrar alev almaz.  boş heveslere yanlış insanlara doğru zamanda değer vermeye çalışmaktan vazgeçin artık. çünkü doğru zamanını yitirdiğinde yanlış zamanda doğru insana verecek bir seyin kalmıyor. tekrardan üzülen kim oluyor? tekrardan hayattan bezen hayata suçu yükleyen kim oluyor. oysa

çapkın sevgili

Resim
utanır insan bu kadar güzel bakılır mı? o bakışlarda bana ait bir şeyler var yoksa nasıl değişsin kalbin ritmi. gülünce kaybolan gözlerinin etrafında ki çizgiler de yürüme isteği... ya kocaman güldüğünde ki sağ tarafında oluşan gamze? benim tahtım orada sevgili. bir gülüşün var yaşamadan bilemezsin. nefesimi kesen bir his. hele o başını aşağı indirip çapkınca bakışların. canım yanacak belki ama kaybolmak istiyorum sevgili. bedeninin her bir zerresini ezberlerken kaybolmak istiyorum sende. elimi kalbime koyduğumda içinde çırpınan bir şeyler var. korku,heyecan,özgürlük... Sen. durumlar burada karışık sevgili. yıllardır sarılmaz duvarlarımı bir çapkın bakışla yerle bir ettin. zorlama kapıları açmaya. içer de sen varsın canın yansın istemem!

bir ömürlük

sen gittin bir şarkı çaldı ardından gözyaşları sel oldu denizlere döndü denizler okyanus sen gittin ya sevgili yüreğide götürdün ardında yetim bıraktın ellerimi nefesler tutuldu ben gittim dur demedin ardımdan sevseydi yüreğin yüreğimi önüme duvar olur kelepçelerdin ellerini ellerime ben gittim sen kal demedin oysa bir umut baksaydın bana bir ömür kalırdım gönlünde